اعتصاب مهم كارگران مجمتع فولاد خوزستان

با ورود حسن روحانی به كاخ ریاست جمهوری اسلامی، هلهله و شادی بی پایه و اساس سران جمهوری اسلامی و دوستان دور و نزدیكش كه انگار مشكلات جمهوری اسلامی یك شبه حل خواهند شد، سریعا فروكش خواهد كرد. قتل افشین اسانلو و جواب فعالین جنبش كارگری نقطه پایانی بر این جشن و سرور بوده است. اعتراضات مهم جنبش كارگری كه هیچكدام از مطالباتش جواب نگرفته و نداشتن هیچگونه طرح و برنامه ای از طرف باندها و جناحهای رژیم اسلامی برای رسیدگی به وضعیت فقر و فلاكت بخش قریب به اتفاق كارگران و مردم زحمتكش و شریف این جامعه، جواب محكم و شایسته ای به این شادی كردن‌ها خواهد داد و دور دیگری از مبارزه  و اعتراضات را در دستور جامعه خواهد گذاشت. هیچ آدم سیاسی جدی‌ای كه از فونكسیونهای اجتماعی و بحرانهای اقتصادی و سیاسی درك درستی داشته باشد و تحولات تاریخی مهم سیاسی را مرور كرده باشد انتظار ندارد كه با عوض شدن مهره های حكومتی، بدون در دستور گذاشتن راه حل پایه ای برای حل معضل معیشتی جامعه، جمهوری اسلامی هم بتواند جانی سالم از این معركه بدر برد. اتفاقا شادی مسعود بهنود، خامنه ای، بی بی سی (رسانه دولت انگلیس)، فرخ نگهدار و رفسنجانی، درست همان افزودن بر مشكلات ما كارگران و زحمتكشان و شادی و هلهله بر ادامه فقر و فلاكت كارگران است. جامعه تشنه آزادی و رهایی از جمهوری اسلامی منتظر اعتراضات و اعتصابات مهم كارگری است.

ویلیام انگلیش والینگ، یكی از چهره های مهم جنبش سوسیالستی آمریكا در سال‌های اواخر قرن ١٩ و دهه های اول قرن ٢٠، می نویسد: «كمابیش تمامی اعتصابات از نگاه سوسیالیستی قابل توجیه اند. اما اعتصاباتی كه نه بخش زیادی از كارگران در آن شركت دارند و نه مسائل مهم اجتماعی را برجسته كرده‌اند، از اهمیت ثانوی برخوردارند. از طرف دیگر اعتصابات «حمایتی» و اعتصابات عمومی كه میتوانند به موضوعات مهم اجتماعی تبدیل شوند، و نه توسط كارگران اعتصابی و كارفرمایان، بلكه با تصمیم افكار عمومی و دخالت دولتها گرفته می شوند، مهمترین بخش مبارزه طبقاتی هستند، بخصوص كه توان آن را داشته باشند كه در آینده مبارزه طبقاتی نیز جایگاهی را اشغال كنند.» اعتصاب کارگران مجتمع فولاد خوزستان كه اطلاعیه آن را اتحادیه آزاد كارگران ایران روز ٨ تیر منتشر كرد از آن اعتصابات مهمی است كه در شرایط سیاسی امروز ایران می تواند آن اهمیتی را به نمایش بگذارد كه در نقل قول بالا به آن اشاره شد. در این اطلاعیه آمده است: «بدنبال اعتصاب کارگران قراردادی مجتمع فولاد خوزستان، کارگران رسمی این کارخانه نیز در حمایت از همکاران قراردادی خود به آنان پیوستند و حدود ٤٠٠٠ کارگر این کارخانه روز چهارشنبه گذشته در اقدامی متحدانه تولید در مجتمع فولاد خوزستان را خواباندند.» خوزستان یك مركز بسیار مهم اقتصادی و با دهها هزار كارگر در صنایع مهمی چون نفت و پتروشیمی ها و غیره كه تا بحال دردسرهای مهمی را هم برای جمهوری اسلامی درست كرده اند، می تواند با حمایتی گسترده از اعتصاب كارگران در مجتمع فولاد خوزستان، بار دیگر توجه ها را به جنبش كارگری و مطالبات آن جلب كند. این اعتصاب كه هم اكنون دست كارگران قراردادی را در دست كارگران رسمی گذاشته، می تواند دست كارگران مجتمع فولاد خوزستان را در دست كارگران پتروشیمی ها و كارگران نفت قرار بدهد. می تواند دست همه كارگرانی كه به دستمزدهای بارها زیر خط فقر اعتراض دارند را در دست هم بگذارد. می تواند و باید دست فعالین كارگری را در مراكز مختلف كار در دست هم بگذارد.

این نوع اعتصابات كه بی مسئولیتی كل دم و دستگاه اداری رژیم در برابر زندگی و معیشت كل جامعه را هدف قرار داده است، می تواند آتش مبارزات و اعتراضات كارگری را شعله ورتر بكند و كل جامعه را وارد یك جنگ سرنوشت ساز با جمهوری اسلامی بكند. می تواند و برای خلاصی از این وضعیت باید هم، به ماه عسل خامنه ای و روحانی و بی بی سی خاتمه بدهد. این جامعه ای كه با هر عقب نشینی به خامنه ای و ماجراجوئی های جنگی و نظامی جمهوری اسلامی ابراز خوشحالی می كنند، با ورود اعتصابات قدرتمند كارگران، نه تنها ابراز خوشحالی خواهند كرد، بلكه با آن همراه خواهند شد و عزم خود برای پی ریزی یك جامعه شایسته انسان را بخیابان خواهند آورد.

٣٠ ژوئن ٢٠١٣

(كارگر كمونیست ٢٦٧)