اخيرا دادگاهي
در استان كاليفرنيا آمريكا فروشگاه زنجيره‌اي وال‌مارت (WalMart) را به دليل
دريغ كردن ساعات نهار از كارگرانش، محكوم به پرداخت جريمه‌اي ١٧٠ ميليون دلاري به
كارگرانش كرده است. در سال ٢٠٠٠ نيز اين فروشگاه به پرداخت ٥٠ ميليون دلار به دليل
يكي ديگر از همين نوع اجحافات به كارگرانش محكوم شد.
وال‌مارت
بزرگترين فروشگاه خرده‌فروش زنجيره‌اي است كه بقول معروف از شير مرغ تا جان
آدميزاد در آن پيدا ميشود. از لحاظ درآمد سالانه نيز دومين شركت بزرگ جهان است.
اكثر اجناسش را از Sweatshopها،
كارگاههائي كه دستمزدها در آن زير استاندارد و شرايط كار غيرانساني است، تهيه
ميكند. قيمت اجناس اين شركت نيز نسبت به فروشگاه‌هاي ديگر ارزانتر است. وال‌مارت
يكي از شلوغترين و پرفروش‌ترين فروشگاه‌هاي از نوع خود است؛ دليلش هم همان ارزان
بودن اجناسش است. اكثر كارگران وال‌مارت نيمه وقته هستند؛ زيرا استخدام تمام وقت
قانونا اين شركت را مجبور به پرداخت بیمه و مزايا ميكند. (بگذريم از اينكه جامعه
سرمايه‌داري راه دور زدن قانون را براي شركتهاي اين تيپي فراهم كرده است.) وضع كار
در اين شركت به قول كارگرانش وحشتناك است. «وال‌مارت» در برابر متشكل شدن كارگران
ميلياردها دلار خرج ميكند. اشتباه نشود، از تشكلهاي آزاد و ميليتانت كارگري صحبت
نميكنم، وال‌مارت حتي از پذيرش تشكلهاي قانوني كه سعي ميكنند قانون جاري در كشور
را هم بر محيط كار حاكم كنند، جلوگیری میكند. همين امسال در استان كبك كانادا،
كارگران يكي از شعباتش سعي كردند، متشكل شوند كه وال‌مارت آن شعبه را بكلي بست تا
براي ديگران درس عبرتي بشود. اين اولين باري نيست كه وال‌مارت نان شب كارگرانش را
از ايشان دريغ كرده است. وال‌مارت تا بحال چندين بار اين چنين در برابر متشكل شدن
و تلاش براي متشكل شدن كارگران دست به بستن فروشگاههايش زده است. اگر يكي از فعالين
اتحاديه‌اي براي متشكل كردن كارگران به يكي از فروشگاهها برود، سريع تحت عنوان
«خاطي» برايش پليس صدا ميزنند! اين شركت تاكنون چندين بار بخاطر زير پاگذاشتن
قوانين مربوط به اتحاديه‌گرائي، جريمه شده است. نمايش فيلمهاي ضد متشكل شدن، جزو
آموزشهاي اوليه تازه كارانش است. هر سال با دادن برگه‌اي براي پر كردن به كارگرانش
سعي ميكند احتمال متشكل شدن كارگران را بيابد و اقدام لازم را قبل از هرگونه تحركي
انجام دهد. در مارس ٢٠٠٥ وال‌مارت يكي از اعضاي هيئت مديره‌اش را به دليل اختلاس
مجبور به استعفا كرد. وي در جواب به اين اتهام گفت كه اين پول را ايشان از جانب
شركت به عنوان رشوه به مسئولين اتحاديه مواد غذائي (UCFW) داده بود كه در
عوض ليست اسامي كارگران فعال را به وال‌مارت بدهند تا با آنها مقابله شود.
وضع دستمزدها هم
در اين شركت وحشتناك است. وال‌مارت با هزار و يك دوز و كلك سعي ميكند از زير
ابتدائي‌ترين حقوق شناخته شده و امروزي كارگران در برود. در سال ٢٠٠٣ فروشندگان
وال‌مارت در آمريكا چيزي حدود ٨ دلار در ساعت دستمزد دريافت ميكردند كه درآمد
سالانه‌شان، حدود ١٠٠٠ دلار كمتر از خط فقر رسمي در آمريكا بود. وقتي كه در سال
١٩٦٢ این شركت در آمريكا براي اولين بار شروع به كار كرد، به كارگرانش ساعتي ٥٠
سنت دستمزد ميداد؛ در حالي كه حداقل دستمزد در اين كشور ١ دلار و ٥٠ سنت بود. وضع
كار و دستمزدها و مزايا در وال‌مارت غير انساني‌تر از آنست كه بشود در چند صفحه‌اي
تشريح كرد. اما همين كه خبر دريغ كردن ساعات نهار از كارگرانش به گوش خريداران
رسيد، خشم بسیاری از مردم را برانگیخت.
وال مارت یك
نمونه تیپیك از شركتهای بزرگ بین المللی در دوره حاضر است. در پشت زرق و برق و
اجناس لوكس و بعضا ارزان قیمت، میتوان رنج
و عرق و جبین و مشقت كارگران به فقر كشیده شده كه بسیاری در سنین كودكی هستند را
احساس كرد.
٢٣ دسامبر ٢٠٠٥
كارگر كمونیست ٢٤
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر