رژیم اراذل و
اوباش اسلامی بالاخره رضا شهابی را به بیمارستان برد، اما با غل و زنجیر و پابند و
دست بند! رضا متأسفانه هنوز در اعتصاب غذاست و این همه ما را شدیدا نگران كرده
است. همه ما كه قلبمان با قلب او می‌تپد، عمیقا نگران سلامتی اش هستیم و همصدا با
سندیكای كارگران شركت واحد اعلام می‌كنیم: ضمن حمایت بی چون و چرا و بدون قید و
شرط از تو می‌خواهیم برای حفظ سلامتی خودت اعتصاب غذای خود را بشكنی تا پزشكان
بتوانند رسیدگی‌های تكمیلی را با آرامش خیال به نتیجه برسانند.
رضا با تمام ضعفی
كه بر او تحمیل شده است، همچنان سربلند و رزمنده در برابر اوباشان دزد اسلامی ایستاده
و سر تسلیم فرود نمی‌آورد. به همه كارگران و انسان‌های آزاده‌ای كه نگران وضعش شده‌اند
گفته است: «تا وقتی قلب شما می‌تپد قلب من هم می‌تپد.» رضا شهابی با این مقاومتش
جمهوری اسلامی را كه با توپ و تانك و پاسدارش می‌خواهد قدرقدرتی خود را به جامعه
ثابت كند، زبون كرده است. از جنازه نیمه جان رضا هم وحشت كرده‌اند و به قول رضا:
«این دست بند و پا بند و زنجیر و اینهمه مامور برای چیست؟»
رضا شهابی باید
آزاد شود! پیشروی‌های جنبش كارگری در چند سال اخیر مدیون فعالیتهای صفی از كسانی
چون رضا شهابی بوده است كه رضا خود شخصا در جلوی این صف بوده است. نباید بگذاریم
رژیم اوباشان اسلامی رضا را اینچنین زیر چكمه‌های خونینش له كند. رضا را باید با
قدرت جنبش كارگری و با قدرت جنبش اعتراضی آزادیخواهان آزاد كنیم. موجی از اعتراض
به شكنجه و اذیت و آزار رضا شهابی به راه افتاده است. در عرض مدت كوتاهی خیل عظیمی
از فعالین و احزاب و نهادهای كارگری داخل ایران و در سطح بین المللی به حمایت از
رضا به عضویت «كمیته دفاع از رضا شهابی» در آمده‌اند. همان چیزی كه جمهوری اسلامی
از آن میترسد و بخاطر آن رضا شهابی و كسان بیشتری مثل او را زندانی كرده و اذیت و
آزار می‌كند، یعنی ترس از متحد شدن و برخاستن در دفاع از جان فعالین كارگری، دارد
به طریق دیگری دور می‌گیرد. باید هر چه زودتر به این موج پیوست كه به رودی خروشان
تبدیل شود. ترس جمهوری اسلامی از رضا شهابی، ترس از جنبشی است كه پتانسیل آن را
دارد تا طومار این رژیم منحوس ضد آزادی و كارگركش و زن كش را در هم بپیچد. این
جنبش هزاران رضا شهابی دیگری را نیز دارد كه هنوز چهره آنها برای ما و جامعه
شناخته شده نیست. این آن پتانسیلی است كه باید جاری شود. پتانسیل نهفته در جنبش
كارگری، كه رضا شهابی فقط یكی از رهبران این جنبش است، اگر آزاد شود، نه تنها می‌تواند
طومار جمهوری اسلامی را در هم بپیچید بلكه دنیائی برای انسانیت به ارمغان بیاورد؛
و دنیا با بی صبری منتظر چنین روزی است.
١٩ دسامبر ٢٠١١
اولین بار در نشریه کارگر کمونیست ١٨٨ منتشر شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر