اپوزیسیون مترقی
جمهوری اسلامی بیش از یك ربع قرن است كه بارها و بارها جلوی سفارت جمهوری اسلامی
در اتاوا كانادا تجمع كرده و خواهان بسته شدن این به اصطلاح سفارتخانه شدند. پلیس
و دم و دستگاه دولت كانادا هر بار مانع نزدیك شدن آنها به این محل میشدند. حتی
مانع پرتاب گوجه فرنگی و تخم مرغ به دیوار این مركز پرورش تروریستهای اسلامی می
شدند. بسیاری از ما را جلوی همین سفارت اكنون بسته شده مورد ضرب و شتم قرار داده و
پرونده های «جنائی» برایمان درست كردند. دولت كانادا بالاخره روز ٧ سپتامبر ٢٠١٢ این
مركز تروریستی را بست. در اطلاعیه مربوط به بسته شدن این سفارتخانه، دولت حزب
محافظه كار كانادا از جمهوری اسلامی بعنوان «بدترین حكومت در نقض حقوق بشر» یاد
كرده است. واضح است كه جمهوری اسلامی امروز نیست ناقض حقوق بشر شده است و دولت
كانادا اهداف متفاوتی را در این باره دنبال می كند. می خواهم تأكید كنم كه هیچگونه
توهمی درباره اهداف دولت كانادا نداریم؛ این به نظرم امریست ثانوی. بسته شدن دم و
دستگاه جمهوری اسلامی، برای ما كه صدها بار جلوی این سفارتخانه تجمع اعتراضی برپا
كرده و شعار دادیم: «این مركز ترور و جاسوسی را تخته كنید!» یك پیروزی است. تحقیقات
پلیس نشان می دهد كه در تمام مواردی كه شخصیت های اپوزیسیون ایران در خارج كشور،
مثل عبدالرحمان قاسلمو، غلام كشاورز، فریدون فرخزاد، صادق شرفكندی، كاظم رجوی و
موارد دیگر ترور شده اند، این ترورها از این «لانه های ترور و جاسوسی» هدایت می
شدند.
در بین میلیونها
ایرانی كه آواره كشورهای دیگر شده، این خبر البته كه خبر یك پیروزی است. جزء تعداد
انگشت شماری توده ای مسلك كه هزار و یك بهانه احمقانه می آورند تا مركز هدایت تروریسم
اسلامی باز نگه داشته شود، همه خوشحالند. توجهیات و تقیه های اسلامی اینكه ما می
خواستیم به قدرت خودمان این مركز را ببندیم و یا اینكه ایرانی ها برای دیدار كس و
كارشان و تهیه پاسپورت ایرانی دچار مشكل خواهند شد، فقط دست كم گرفتن شعور دیگران
است. قبلا هم كه از كوتاه شدن دست مذهب در گرفتن شادی از كودكان توسط دولت سوئد
خوشحالی كرده بودیم، همین توده ای مسلكها با بهانه اینكه كمونیستها نباید به پلیس
متوسل شوند، خندیدیم و گفتیم كه شما فعلا در سوگ كوتاه شدن دست اسلام از شادی
كودكان باشید!
ضرورت نوشتن این
یادداشت اما از اینجاست كه لابی های جمهوری اسلامی در كانادا به دست و پا افتاده و
سراغ بعضی جریانات چپ و سیاستمداران پارلمانی رفته و بدجوری ناكام مانده اند. همه
اسلامی های تاكنون شناخته نشده و شناخته شده بسیج شده و داد و فغانشان بلند شده
است، اما كسی آنها را به عنوان اپوزیسیون رژیم اسلامی به رسمیت نمی شناسد. حتی
شناخته شده ترین جریانات خجول طرفدار اسلام سیاسی و بقول معروف ضدامپریالیستها هم
بسته شدن مركز تروریستها را محكوم نكردند! دیگر همه می دانند كه مردم به تنگ آمده
ایران، چه در خارج و چه در داخل، خواهان قطع روابط دیپلماتیك با جمهوری اسلامی
هستند و بسته شدن سفارت جمهوری اسلامی در كانادا را به فال نیك گرفته و گامی مثبت
در این راستا می دانند. اكنون دیگر همه جمهوری اسلامی را خوب می شناسند و تحت تأثیر
مظلوم نمائیهای لابی ایستهای رژیم كشتار و ترور اسلامی قرار نمی گیرند.
(انترناسیونال ٤٧١)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر